Wodny świat czterech łap

Nie będę ukrywać, że jestem z tych co jęczą, że za ciepło.

No ok, lato, latem. Jak mam urlop i mogę w cieniu czytać sobie Wiedźmina, albo moczyć ciało w jakimkolwiek zbiorniku wodnym, to rzeczywiście nic przeciw upałom nie mam. Chociaż i tak maks trzydziestka, żeby była, bo Luśce ciężko wytłumaczyć, że za piłką się nie biega jak jest taka żarówa. No więc upał  w urlop – jak najbardziej. W robocie – nie dziękuję. Bo nie dość, że jestem z tych co jęczą za biurkiem, to jeszcze z tych co się pocą w dusznym metrze/busie/tramwaju po drodze. No w życiu komfortowo się nie poczuję, gdy powietrze mi tylko prze lufcik wpada, NIE. Do tego tusz do rzęs mi spływa i czytać nie mogę. Hot stuff sucks.

I tak pięć dni w tygodniu. Więc jak weekend przychodzi chcę się moczyć. Mooooooczyć. Z Lu rzecz jasna.

A Lu to wodę lubi w ogóle? – zapytasz.

Woda, wyobraź sobie, to jej drugie imię.

Rok temu wlazła do rzeki po patyk i zamieniła się w wydrę. W trakcie pierwszego ever spływu to było. Pomiędzy dwoma burzami. (kliknij, bo film o nenufarze to już klasyka gatunku). Serce rośnie, bo w pierwszym roku po adopcji, to każdą kałużę z daleka omijała. A teraz pływa, po badyl, po piłkę (swoją, laba obok, czy amstaffki z drugiego końca plaży. Rzucasz coś do wody? Nie martw się Lu to wyciągnie!), nurkuje CAŁĄ głową, gdy tylko wydaje jej się, że na dnie leży badyl wart uratowania, i – od wczoraj – rzuca się z impetem do wody z brzegu. W takim tempie rozwoju za rok planujemy uprawiać balet wodny lub nurkowanie synchroniczne.

W tym roku jednak postawiliśmy na rozwój dwóch projektów – kajak z psem i SUP z psem. Do wody więc!

Wakacje z Bohunem

Zaczęliśmy od kajaków nad jeziorem Siecino na wyspie Ostrów. Bohun pies pokazał nam swój raj na ziemi, a Luśka pokazała, że świetnie nadaje się na wodnego operatora kamery.

Oto kamerka

Na film składają się trzy sekwencje: 1. rzut kamerką, 2. kamera pływa, 3. do akcji wkracza operator.

Niedziela z Futrami

Na drugi rzut poszedł z SUP z jedynym właściwym instruktorem – Futra Specjalnej Troski (ten wpis Karoliny rządzi) zabrały nas nad Zalew Zegrzyński. Z samego rana w niedzielę, wcale nie było tłoczno. Wypożyczenie deski kosztuje 25 pln za godzinę, a ubaw po pachy dostajesz w pakiecie za totalną darmochę. Cool.

Spływ na cztery łapy

Na koniec sezonu spływ Wkrą. 18 km, 4 godziny, 60 pln. Trasa Borkowo – Pomiechówek. Jedno wiosło wzięliśmy, bo na początku spływu Luśkę trzeba przytrzymywać, żeby nie wskakiwała non stop do wody. Z reguły dopiero po pierwszej przerwie na kąpiel siedzi spokojnie. Wtedy przydałoby się drugie wiosło. Łatwiej byłoby się dzisiaj przytrzymać górnej rurki w autobusie na przykład. Albo uczesać.

Przed wilgocią plecak chroni worek na śmieci. Przed Luśką plecaka nic nie ochroni…

Z doświadczenia wiemy, że na spływ Lu musi mieć szelki z rączką, za którą łatwo wyciągnąć ją z wody, smycz i psi kapok. Najlepiej taki, który ma szeroki pas pod brzuchem. W taki musimy zapatrzeć się na następny sezon, bo nasz ma tylko dwa wąskie paski. Auć. Wkra generalnie do głębokich nie należy i w niektórych miejscach zamiast pływania Lu uprawiała wodny bieg. Ale za to  pierwszy raz w życiu z impetem wskoczyła z brzegu do wody. Oczywiście w miejscu, którego głębokość wcześniej sprawdziliśmy. I to kilka razy wskoczyła! Uśmiech na mokrym psim pysku, to jednak bezcenny widok jest.